In een half jaar weer thuiskomen bij jezelf na een grote verandering in je leven
Je bent jezelf kwijt
Je kunt flink in de war zijn door een ingrijpende gebeurtenis of een verlies dat je raakt. Je soms zelfs overspoelt. Je weet je wellicht geen raad of weet niet waar je met jezelf moet blijven. Zoals bij een overlijden, ziekte of echtscheiding. Maar ook burn-out, verlies van werk of van je toekomstbeeld kunnen veel impact hebben. Het kan ook gaan over een moeilijke periode in je (jonge) leven, die eigenlijk té veel voor je was. Verlies van lang(er) geleden kan weer naar boven komen als je nu iets moet doorstaan. Dat kan (verlies)trauma zijn.
Als je iets ingrijpends meemaakt en kwijt raakt wat je lief is, raak je soms ook jezelf een beetje kwijt. Het leven zegt even ‘stop’.
Jij kunt goed in je eigen spiegel kijken; je ziet jezelf nu doen wat je niet wilt of juist niet doen wat je wél zou willen. Je blijft bijvoorbeeld maar bezig, je zoekt afleiding in de hoop dat onrust en pijn snel over gaan. Je gaat in de controlestand, het leven moet gaan zoals jij wilt. Of je past je juist aan iedereen aan, je vult in wat anderen denken en wilt het voor hen goed doen. Je komt tot niks en krijgt jezelf niet van de bank getrokken. Negatieve zelfpraat is jou niet vreemd.
Het leven zegt even ‘stop’ én het vraagt van jou om even te stoppen. Stoppen met doorgaan, jezelf afleiden, aanpassen, piekeren of passief op de bank blijven zitten. Het vraagt om stil te staan bij jezelf, bij wat er ín jou speelt.
Je weet dat dit allemaal niet helpt, maar je kunt het niet laten
Je loopt hier al een tijdje mee rond. Eigenlijk zie je het wel: patronen die jou bekend zijn, lijken nu extra aanwezig. Je blijft bezig, om weg te blijven van wat echt pijn doet. Je merkt dat er iets ouds wordt geraakt, maar je kunt het niet thuisbrengen. In plaats van te onderzoeken wat de onrust wil zeggen, doe je alle moeite om deze te onderdrukken. Je blijft kringetjes draaien in je hoofd. Dit zorgt voor spanning, kost veel energie en maakt je moe.
Je bent bang dat je hier niet meer uitkomt en je verliest het vertrouwen in jezelf. Je slaapt er slecht van, je voelt spanning in je lijf. Je put jezelf uit en bent je levenslust kwijt, misschien ben je wel burn-out geraakt. Dit zijn allemaal herkenbare reacties bij rouw en bij verstopte rouw. Deze zien we terug bij trauma en burn-out.
Rouw is geen ziekte, maar je kunt er wel ziek van worden
Niet alleen jij hebt er last van, maar ook je gezinsleden. Je kunt steeds moeilijker focussen op je werk en je maakt soms fouten. Sociale contacten vermijd je zoveel mogelijk, ze moesten eens zien dat er iets met je aan de hand is. Daarom sta je ook altijd ‘aan’ en vind je nergens rust. Je bent wellicht al eens aan de slag geweest met rouw of trauma, maar blijkbaar ben je er nog niet klaar mee.
Ondanks dat je jezelf dus aardig goed kent, vind je nu de weg niet meer terug. Sterker nog, je vindt jezelf niet meer terug en je herkent jezelf niet meer. Je bent jezelf verloren in je verlies. Je bent verdwaald. Is dit herkenbaar voor je?
